deel II

Een paar weken na de incident eerder beschreven zit ik weer in de trein. Weer samengeperst tussen de Oranje legioen na afloop van een voetbal wedstrijd. Het is meteen duidelijk dat er niet genoeg ruimte is voor iedereen. De NS zorgt wel voor personeel om de vervoersbewijzen te controleren maar niet voor de materiaal om hun te vervoeren. Maar dat is niet ongewoon. Als Oranje speelt in Eindhoven zit je op de heenrit in een rups van 2 kilometer plus lang, op de terugweg is die maar een aantal coupés lang. Terwijl je hoeft geen Einstein te zijn om te weten dat er een hoop mensen weg willen. Natuurlijk ons eigen verantwoordelijkheid of wij de trein instappen of niet... iedereen wil weg, en de trein wordt voller en voller, totdat je nauwelijks kan bewegen noch ademen. Niet alleen een ongemakkelijke situatie maar mijn inziens een gevaarlijke situatie. Rampen zoals Heysel of Hillsborough zijn niet ondenkbaar. Maar het heeft geen zin om tegen de NS te klagen of te waarschuwen..dan krijg je weer te maken met die stomme virtuele medewerker. Slim bedacht door de NS eigenlijk. Als je mensen het vervelender maakt om te klagen, geven ze sneller op... en dan kunnen ze rapporteren dat er minder klachten zijn binnengekomen.